19 jaar geleden
ben ik lid geworden van de anwb.
Een trouw lid mag
ik wel zeggen.
Aanvallen van
partijen als Route Mobiel weerstond ik met glans.
Mijn gedrag werd
beloond met een heuse ‘gold card’.
Dubbel veilig!
Aangezien ik al
jaren mobiliteitsgarantie krijg vanuit de dealer,
ben ik voorzien van
dubbele garantie.
De
mobiliteitsgarantie roepen immers de hulp in van… Juist!
De anwb!
Een dief dus van
de eigen portemonnee.
Laksheid
weerhield mij echter van opzegging.
Niet akkoord.
Vanmorgen de
ondeugende schoenen aangetrokken
en gebeld met het
opzegnummer van de anwb.
Tegen beter weten
in wees ik op mijn trouwe lidmaatschap en vroeg
om mijn gouden
voordelen over te zetten naar een ander gezinslid.
Hier kon de anwb
niet mee akkoord gaan.
Ik besloot om
verder geen vragen te stellen en vroeg de procedure in gang te zetten.
Zij begon.
“U weet dat het
andere gezinslid nu hoofdlid wordt?”
Ik antwoordde
mompelend dat ik dat vermoeden al had.
“En het nieuwe
hoofdlid gaat ook meer betalen…”
‘De gifbeker moet
leeg’; dacht ik.
Ik negeerde de opmerking
en vroeg of ik een bevestiging kon krijgen.
Met een “Fijne
dag!” verbrak ik de verbinding.
ANWB bedankt voor
de mooie reis!
