Bij het afscheid van groep 8
Ik weet wat haar te wachten staat
die allerlaatste dag.
Nog even tafels, stoelen recht
een tas met tekeningen
een hoofd vol herinneringen.
Ik weet wat haar te wachten staat
een stil en klein verdriet.
De impact niet te overzien
voor haar ben ik de vreemde.
Adam, in het hof van Eden.
Ik weet wat haar te wachten staat
straks komt de zachte pijn.
De leerkracht staat er hulpeloos bij.
De school verlaten, zij aan zij
straks alleen en eindelijk vrij.
Lief huilend kind, reik mij je hand
je leeft dit niet alleen.
Dit enge afscheid van je school
dag vrienden en vriendinnen.
Je zoektocht gaat beginnen.
Ik weet wat haar te wachten staat.
Maar wie weet het van mij?
No comments:
Post a Comment