Kikkers, kus & heermoes

Zaterdag 19 juni 2021

Het is bijna 12 uur in de middag. Ik lig even op bed. Rust in mijn kop nodig.

Vannacht voor het eerst in mijn leven geslapen met kneedbare oordopjes!

Aan ons nieuwe huis ligt een slootje. Met slechts water en onkruid.

Het moet zijn uiteindelijke vorm nog gaan krijgen. Kikkers hebben hier hoorbaar maling aan.

Zij hebben hun biotoop reeds gecreëerd. Wat idyllisch! Maar…

Wat zitten er vreemde exemplaren bij! Je hebt kikkergeluiden en kikkergeluiden!

Enfin, wennen aan de oordoppen maar vannacht geslapen zonder gekwaak en gesnurk.

Vanmorgen met koffie en thee op bed wakker geworden om vrij snel daarna met emmer en schaar op pad te kunnen gaan.

In de ochtend, na de dauw moeten er namelijk 10 schermen van de vlierbes geknipt worden.

Diana is druk geweest met het verzamelen van biologische producten.

Alles bij elkaar zal in een weckpot tot een vlierbessenextract worden gemaakt.

Maar eerst knippen!

Ik stap de tuin in op weg naar de schuur maar ontdek al gauw dat een plaatselijke hoosbui de groei van onkruid heeft aangewakkerd.

Tussen het ‘gewone’ onkruid ontdek ik Heermoes. Een wat plagerig plantje dat moeilijk te overwinnen is.

Lange wortels, (mooie bloei!) en hij komt nooit alleen. Goed verwijderen, bemesten en lavameel is het credo.

Voordat ik de schuur bereik ben ik al met het schepje in de weer om de plaaggeest te lijf te gaan.

Dan gaan we op weg. Het is inmiddels lekker een beetje koel geworden dus het is zelfs een beetje fris in korte broek en jurkje.

Ook niet handig want de eerste vlierbes die we tegen komen staat natuurlijk slecht bereikbaar en beschermd door brandnetels.

Maar niet getreurd. Als we 10 minuten later bijna het bos verlaten houdt Diana mij staande, geeft me een knipoog en een kus.

We lopen verder en betreden de bewoonde wereld weer met een emmer met prachtige, welriekende bloemschermen.

 

Even later thuis begint mijn zaterdagochtend blues. Pfff. Ik kijk naar de overkant. Daar staat het in aanbouw zijnde huis van die meneer uit Friesland.

Ik help hem af en toe met de klussen die niet door één man zijn uit te voeren.

Afgelopen week was het ‘panne bier’. De 6 meter lange sporen hebben we geplaatst, verankerd en tenslotte afgedekt met het bekende blauwe dampfolie.

Pfff. Dat was me wel een week hoor! 05:17 de wekker. Werken tot 10:30 uur en aansluitend aan de slag op grote hoogte onder een brandende zon.

Lange dagen, niet meer gewend.

Papa heeft het even gehad.

 

Maar er zijn nog meer klusjes te doen. Klusjes die Diana als prioriteit ziet en ook nodig zijn. En kleine leuke dingen als het maken van horren voor ons buitenverblijf.

Maar ook bij komen van de afgelopen week! Dan is de zaterdagochtend wel een moment om kortsluiting te krijgen. Ik wil alles tegelijk.

En als Diana vraagt of ik nog tijd heb om beneden te stofzuigen en te dweilen, is het tijd om even op bed te gaan liggen.

Even de kop leeg. Denken aan oordopjes, kwakende kikkers, heermoes en vlierbes...

Klaar! Ik denk dat ik maar even ga beginnen met stofzuigen.