Dit bericht gaat over de Hervormde MAVO Osdorp in 1973 - 1974.
Deze was, zoals netjes gezegd, gesitueerd op de Nieuwe Laan.
Het is 1973 als hij zijn eerste schreden zet in de nieuwe school.
Van de één op andere dag werd hij brugpieper.
Een dag waarop je snel veiligheid zoekt.
Bij hem betekende dat gewoon bij een bekende klasgenoot van vorig jaar gaan zitten.
Leuk of niet. Het voelde veilig.
Alles moest wennen. De trendy KLM koffer had hij nog niet.
Deze zou waarschijnlijk rond 5 december door de schoorsteen gaan vallen.
Ook voelde hij zich minder goed gekleed als vele van zijn klasgenoten.
Dat was ook logisch want een behoorlijk percentage van de klas was blijven zitten.
Minimaal een jaar ouder dus.
Ja, die kleding was natuurlijk ook wat zeg. Hij droeg de kleding die zijn moeder afgelopen jaar zorgvuldig had uitgezocht voor hem.
Geen merkkleding. Maar de minder dure kleding. Meer kon er niet vanaf bij hem thuis.
Hij had al een sportkledingset aan moeten schaffen. En een heuse geodriehoek. En…
Nee, er was geen geld meer over voor modieuze kleding.
Er waren op de MAVO twee ingangen in gebruik. De hoofdingang bij directeur meneer de Jong. Dat was een sympathieke man zeg. Rookte hij geen sigaartjes?
Hij maakte hem slechts 1 jaar mee want hij pensioneerde en zijn plaatsvervanger was dhr. Kaaij.
Op school maakten ze kennis met de regels, de leerkrachten, de oudere leerlingen en de indeling van de school zelf.
De gangen op de eerste en tweede verdieping. Nog hoort hij het geluid van de ‘soul klikkers’ onder de hoge blokhakken van voornamelijk de jongens.
Denk daar de krijtstreep pantalon met wijde pijpen en een overhemd met ontbrekende bovenste knoopjes bij en het beeld van de ‘soul-knakker’ is gecreëerd.
In deze gangen waren de theoretische vakken van o.a. Mevr. Diel (BIO), Mevr. Hendriks (Frans), Ed Toorenburg (Tekenen/schilderen), Wiskunde, Corine Salverda (Maatschappijleer).
Hij daalt de trappen af naar de begane grond. Als hij zich omdraaide zag hij de meisjes naar beneden komen. Enkele van hen draagt een kort rokje. Wow!
Deze interesse kende hij niet bij zichzelf. Dat gevoel was niet aanwezig op de lagere school.
Maar goed, wat kon het de meisjes schelen dat er een jochie van amper 13 jaar opgewonden werd van hun schamel bedekte geheimen?
Een jochie waarvan het schaamrood op zijn wangetjes vloekte bij zijn haarkleur?
Nee, de brugklas was een mooie, turbulente maar vooral een nieuwe tijd voor hem.
Voor de school was de trap naar de kelder. De muren waren beschilderd. Het was er donker maar spannend.
Hier had hij zijn eerste vechtpartijtje. Haantjesgedrag… Brrr. Hij had er niks mee.
Ook waren hier de twee meisjes uit de hogere regionen. Vervelende meisjes. Bitches 'avant la lettre'😃.
Dat waren twee meisjes die het geestig vonden om stoer te doen en klasgenoten van het mannelijke geslacht te pesten. Te slaan! Te spugen. En vooral opmerkingen maken over de minder leuke kenmerken van het jochie.
Maar toch, ongeacht deze minimale schaduwzijde, was de MAVO een belevenis. De eerste heuse werkweek naar Heino.
In Heino waren, zoals Kees Hardeman (Nederlands) vooraf vertelde, ‘UNITS’. Geen kamers dus? Spannend allemaal hoor!
In deze week werd er o.a. een ontvoering in scene gezet.
Terug naar de Nieuwe Laan nu. Op de begane grond van de school was de aula oftewel de kantine.
Hier was ook een toneel en daarin was een luik naar de kelder.
Soms gingen de jongens door het luik stiekem naar de kelder. Ondanks dat dit verboden was!
In de kantine had meneer Hendriks, de conciërge, zijn domicilie.
Het jochie vermaakte zich en probeerde zich te gedragen. Hij hield zich op bij de jongens die ‘iets te vertellen hadden’ en de meisjes die ‘echt waren’.
Zo was hij. Enigszins teleurgesteld moest hij na 2 keer blijven zitten in de eerste het veld ruimen.
Hij had er onvoldoende aan getrokken.
Zelfs het vervalsen van de handtekening van zijn vader voor het eerste rapport met een hoog cijfer (voor verzuim) had niet mogen baten.
Meneer Hol (adjunct) had hem betrapt. Nog immer kon hij het gevoel terughalen van het moment dat hij de reprimande kreeg van meneer Hol.
Zenuwachtig haalde de adjunct zijn hand herhaaldelijk van voor naar achter door zijn haar en trok veelvuldig aan zijn sigaret.
“Hilbert, dit is fraude hè! Weet je wat dat betekent?”
Ook de klasseavond herinnert hij zich nog goed. Hij schuifelde daar voor het eerst. Op “You are everything”. Met Brenda T. (Ze kan dit helaas niet meer bevestigen), maar zou zij zich dat danspartnertje voor één nummer überhaupt nog herinneren.
Hij wel. Een onuitwisbare trede op de trap van het verdere leven. De Hervormde MAVO Osdorp. Niet de beste maar wel de leukste MAVO!
Cast:
Kees Hardeman (Nederlands),
Frank Schildmeijer (geschiedenis),
Corine Salverda (Maatschappijleer), Meneer Hendriks (potter),
Johan den Drijver,
Renger Prent,
René Benschop
Meneer de Jonge,
Mevr. Diel (BIO),
Mevr. Hendriks (Frans),
Ed Toorenburg (Tekenen/schilderen),
Corine Salverda (Maatschappijleer),
Meneer Hol,
Cor Ketting,
Meneer Heskes,
Mevrouw Horstink
en Meneer Kaaij.
Ankie Jansen,
Nancy Zweep,
Rick Schardijn,
Jan Sas,
Jeroen Sparreboom,
Jan Visser,
Brenda Thielsch,
Sara Stolk,
Ruud en zus Zoetebier,
Renaldo Roethof,
Trees Loppies,
Astrid la Crois,
Bas van Koperen,
Guido Kersten,
Jetje en Roosje Loupatty,
Monique Verbruggen,
Karin Stolp,
Monique en Sandra van Driest,
Ingrid Sporkslede met haar oudere broer,
Aletta de Vries,
Monique Verbrugge,
Monique Frijlink,
Marcel Webbers,
Sjaak Bender,
Ina Medendorp,
Vera von Bannisseth,
Ron Vaerewijck,
Eddy Bouw,
Marion Schreuder,
Edu Martens.
Soundtrack:
You are everything – Diana Ross & Marvin Gaye
Girls - Moment and Whatnauts
