Plotseling bevind ik mij op de oprit van de A1. Apeldoorn-Zuid.
Het is schemerig. Miezerig. Herfst!
Plezierig voelt het op een of andere manier allerminst.
Een vreemde waas hangt er om mijn gedachten.
Voor mij rijdt er een auto met zo’n hoge
aanhanger. Paarden?
Mijn voorganger heeft moeite met snelheid maken en
ik moet gas terugnemen.
Achter mij komt er een Audi aanrijden.
Ik schiet naar links...
Met een snelheid die beduidend hoger ligt dan die van mij en mijn voorganger.
Ik schiet naar links...
Met een snelheid die beduidend hoger ligt dan die van mij en mijn voorganger.
De bestuurder moet zichtbaar snelheid
verminderen en blijft een paar tellen aan mijn bumper hangen.
De waas in en rond mijn hoofd wordt stroperiger. Een voorgevoel.
Flarden mist komen er zo nu en dan voorbij.
Flarden mist komen er zo nu en dan voorbij.
Te langzaam naderen we de invoegstrook en zodra de
eerste witte blokken zich aandienen, maakt de auto achter mij een slinger naar
links.
Blijkbaar is niets mannelijks mij vreemd want
voordat de auto achter mij naast mij zit heb ik mijn richtingaanwijzer naar
links aangezet en duik ik voor de Audi.
Ten tweede male zie ik mijn achtervolger snelheid
verminderen. Ik geef plankgas om de medeweggebruiker zo min mogelijk te
hinderen.
Plotseling is daar de dikke mist. Er gebeurt van
alles tegelijk.
Mist. Geur. Stilte. Als in een slow motion, neen, langzamer..., speelt zich van alles af.
Ik zie rommel op de rijstroken. Planken of zo.
Autowrakken
Mist. Geur. Stilte. Als in een slow motion, neen, langzamer..., speelt zich van alles af.
Ik zie rommel op de rijstroken. Planken of zo.
Autowrakken
Ik wil mijn gas loslaten maar om de klever achter
mij niet te hinderen, blijf ik op snelheid. Mist!
Rechts van mij rijdt de auto met aanhanger.
De mist wordt heviger. Het geluid van de stilte is afgrijselijk!
De mist wordt heviger. Het geluid van de stilte is afgrijselijk!
Zelfs gedempt door de waas in mijn hoofd is het
onhoudbaar.
Plotseling rijd ik de mistbank uit en krijg ik een
moment zicht op de wereld voor mij.
Teveel informatie om te verwerken.
Zie ik rook uit autowrakken komen? Ruik ik bloed? Paniek?
Zie ik rook uit autowrakken komen? Ruik ik bloed? Paniek?
Ik moet reageren maar rechts van mij….
En achter mij… en mist… en Boomstammen!
En achter mij… en mist… en Boomstammen!
Voor mij zag ik in een flits enkele boomstammen
liggen. Eiken? Populieren?
Ik weet het niet! Het waren oude bomen geweest!
Doorsnede zo’n 60 cm.
Stroperige mist.
De mist in mijn hoofd wordt dikker. Het kleeft aan
mijn slapen.
De stilte zwelt aan en de film staat inmiddels bijna stil…
De stilte zwelt aan en de film staat inmiddels bijna stil…
Beslis. Nu!
Rechts van mij auto, aanhanger. Geen rechts.
Remmen… Nee! Dat kan niet! De Audi!
Ik proef rook. Ik hoor bloed. Ik voel paniek! De
smaak van een Bijna Dood Ervaring. Ik beslis.
Gas! GAS! GAAAS! Ik moet er over heen! Lanceren. Gewoon een sprongetje en er over heen!
Een beslissing in 1 รก 2 seconden. De scheidslijn
tussen leven en dood.
Mijn Skoda brult! Recht van mij… Achter mij…
Ik…
Alsof het echt was...
Ik word wakker. In mijn bed. Droom. Nooit droom
ik.
Althans, niet dat ik mij ’s ochtends kan herinneren.
Althans, niet dat ik mij ’s ochtends kan herinneren.
Er zijn mensen die je iets kunnen uitleggen over
dromen.
Een diepere betekenis.
Een diepere betekenis.
Ja, je kunt uren bomen over dromen.
Ik kon slechts enkele seconden dromen over bomen.
Ik kon slechts enkele seconden dromen over bomen.
Om nooit te vergeten. Die smaak. Die geur. Dat
gevoel…
Alsof
het echt was…
1 comment:
Hoi, heb je een mailadres waarop ik je kan mailen?
Dankje,
DW
Post a Comment