Amsterdam vrijdagavond.
Klokslag half zes rijd ik de straat van mijn vriend in.
We hebben hier met zijn drieën afgesproken om te verzamelen.
Van hier uit gaan we vanavond op pad om de binnenstad van Mokum onveilig maken.
Ik stuur mijn auto op één van de weinige plekken in Amsterdam waar je nog gratis kunt parkeren.
Als ik even rond de auto loop valt mijn oog op de boerenklompen die achterin de auto staan.
Boer'nklompen
Ik twijfel een moment maar twee tellen later heb ik mijn sneakers omgeruild voor de klompen.
Het gevoel van voorpret overwint elk beetje gevoel van schaamte als ik op het Amsterdamse plaveisel klos.
Met ingehouden spanning bel ik aan.
De deur gaat open en één van mijn vrienden verwelkomt mij warm.
Fijn als ik even later ook de andere vriend omhels.
Rijkdom...
Nog leuker is de reactie als ze mijn schoeisel ontdekken.
Letterlijk zie ik de mond even open en dicht gaan.
Je ziet ze denken… “Meent ie dit nou?”
Meent ie dit nou?!
Ik doorbreek het ongemakkelijke en zeg: “We zouden toch gaan stappen?”
De ene brutale begint een beetje te protesteren. “Ja, oke!”; zegt hij twijfelend.
“Maar redt je dit wel? De hele avond op die dingen?”
De andere laat mij zoals gewoonlijk in mijn waarde.
Hij lacht slechts een beetje onzeker en weet zichtbaar niet wat hij er mee aan moet.
Ik besluit mij van de domme te houden.
“Zou dat raar zijn in Amsterdam dan?”
De toon is gezet...
Eenmaal buiten loop ik naar de auto.
Als ik onverwacht de klompen omruil voor de stoute schoenen hoor ik twee zuchten van verlichting.
De avond is begonnen.
De toon is gezet.
Amsterdam… Opgepast!
No comments:
Post a Comment