Bevrijdingsdag 2015, Almere

5 mei. 18:00 uur.

De Grote markt stroomt vol.

Flarden muziek waaien langs mij.
Een bekende melodie. Welke melodie ontgaat mij.
Ik kijk rond. Ik zie vreugde maar ook teleurgestelde gezichten.

Zojuist is het bericht gekomen dat de hoofdact op de Esplanade is afgeblazen i.v.m. de storm.
Ik kijk rond. Ik zoek mijn broer en mijn doel in deze menigte.
Langzaam sjokt het publiek richting podium.
De muziek wordt duidelijker. Het klinkt bekend en vrolijk!

Dan zie ik de bekende gestalte voor mij opduiken. Mijn broer!
We begroeten elkaar en hij zegt terloops: “Leuk hè? The Time Bandits!”

Ik ben verbaasd en ik kijk jaloers en bewonderend.
Als er iemand de muziek van vroeger uit het hoofd kent ben ik het wel!
Ik reageer blij. “Oh ja! The Time Bandits”!

Hij vervolgt: “Alies…”
De naam komt me enigszins bekend voor.
De uitstraling en het gezicht van deze zanger destemeer.

Alides Hidding, de lead zanger van deze band, droeg altijd een grote hoed en hij keek alsof hij voortdurend tegen de zon in keek.
Of leek het of hij altijd shampoo in zijn ogen had?

Ik herken steeds meer nummers van de band die furore maakte in de jaren ’80.
“Goh, wat een hits had deze band”.

Live it up,
I'm only shooting love,
Listen to the man,
I’m specialized.
Ook deze pareltjes worden waarschijnlijk tegenwoordig ‘guilty pleasures’ genoemd.

Ik denk even terug aan de tijd van Nederland Muziekland en "Veronica komt naar je toe deze zomer".
En aan het presentatieduo Curry en van Inkel. Met als side-kick Simone “Siepie” Walraven.

Mooie tijd. Mooie dag.
Het applaus tussendoor is voorzichtig. Ook mijn handen twijfelen.

Mijn hart wil klappen voor deze waanzinnig goede band maar mijn handen weigeren.
Ze durven blijkbaar niet mee te klappen.

Jammer!

Alides sluit af met zijn laatste nummer en met een "Tot ziens!"
Het publiek reageert dan enthousiast. Het applaus is warm. Ook mijn handen doen mee!

Time Bandits. Bedankt!
Almere Bedankt en tot volgend jaar!