Busverhalen - De fluitende esofoon

In de periode 1983 - 1989 was ik werkzaam als buschauffeur bij "Centraal Nederland".
Een bijzondere periode die naast de vele leuke avonturen ook nare momenten kende.
In 2010 besloot ik om de highlights aan het papier toe te vertrouwen.

Deze keer: De fluitende ESOfoon.

En het geschiedde in die dagen dat ik, vrolijke snuiter zijnde, met veel plezier aan het stuur zat.
En of het nu met plezier te maken had of met irritatie, ik floot vaak. Zo niet constant…
Het zou mij niet verbazen als ik bekend stond als zijnde "de fluitende buschauffeur"…
In die tijd was er nog "kort verkeer" mogelijk via de zgn. esofoon.
Ik heb altijd begrepen dat dit een gewone mobilofoon was maar dan van de firma "ESO".
Het korte verkeer was handig maar bovenal storend. Veel piepjes welke niet voor jou bestemd waren.
Deze dag liep het anders dan andere dagen.
Al fluitende bereikte ik met lijn 175 station Diemen-Zuid. Tijd voor een kop koffie.
Plotseling komt chef Hanssen aanstuiven met een CN busje. Hij stapt uit, loopt op mijn bus af en stapt naar binnen.
Hij morrelt wat onder het stuur en vertelt mij desgevraagd wat hij aan het doen was.
"De voetknop van je esofoon bleef hangen. We konden je niet bereiken man! De bemanning van het checkpoint werd gek van je gefluit!"
Jan vertrok weer snel en even later stapte ik weer in mijn koets teneinde mijn weg te vervolgen naar Schiphol.
Deze keer duurde het even voordat ik begon te fluiten. En nog lang heb ik het aan moeten horen…

Hilbert Steensma